Grote medailleoogst op BK voor junioren en belofen

De junioren en beloften trokken gisteren in grote getale naar Kortrijk om er op de vernieuwde piste te strijden voor de hoogste Belgische eer. Met 14 atleten konden we met de club een mooie delegatie afvaardigen. Maar net als vorige week bij de cadetten en scholieren moest al voor het weekend een van onze toppers afzeggen met een kwetsuur. Simon Dekoninck, medaillekandidaat iin het hinkstapspringen bij de junioren, liep in de voorafgaande week een spierblessure op die hem verplichtte vanaf de kant toe te kijken.

Maar de overgebleven 9 junioren en 4 beloften waren klaar om er het beste van zichzelf te geven, ware het niet dat Mattice Ameele te laat was om zich aan te melden bij de ingang. Daardoor mocht hij niet meer deelnemen aan het kogelstoten. En aangezien hij niet deelnam aan het kogelstoten mocht hij ook niet deelnemen aan het discuswerpen dat later geprogrammeerd was en waarvoor hij wel op tijd aanmeldde. Het wedstrijdreglement stelt immers dat wie niet deelneemt aan de eerste proef waarvoor hij/zij is ingeschreven, deze atleet ook niet mag starten in zijn of haar 2de proef. Voor Mattice was dit een zware opdoffer want hij was klaar om zijn persoonlijke records een stuk scherper te stellen. 

Maar het was niet allemaal kommer en kwel want er werd door de overige atleten sterk gepresteerd. Niet minder dan 9 keer klom er een Houtlandatleet op het podium om een medaille af te halen. Drie keer was dit zelfs om gelauwerd te worden als Belgisch kampioen.

Yorunn Ligneel werd kampioen in het hoogspringen bij de junioren. Na haar kwalificatie voor het WK in Colombia deze zomer was deze titel een afronding van een zeer knap seizoen. Yorunn startte in Kortrijk op 1m65, een hoogte waarop al haar concurrenten al uitgeschakeld waren. Eén geldige sprong over die aanvangshoogte was meteen voldoende voor de titel maar ze gaf haar titel nog wat meer glans door, in koude en winderige omstandigheden, 1m76 te bedwingen. 

Junior Timon Inghelbrecht zette de snelste van 2 reeksen volledig naar zijn hand. Hij startte nochtans voorzichtig en nestelde zich tijdens de eerste ronde achter in de groep. Bij het ingaan van de laatste 200m schakelde Timon een versnelling of 2 hoger en het deelnemersveld spatte direct uiteen. Enkelen konden nog enigszins aanklampen maar Timon liep autoritair naar de winst.

Onze derde Belgische kampioene kwam er bij de beloften op de 100m. Rani Vincke die als lid van de Belgian Rockets de finale liep van het E.K. in München, rondde ook haar seizoen af met een Belgische titel. Na haar reeks vlot naar haar hand te hebben gezet in 11"99 wist ze ook de finale vlotjes te winnen in 11"61.

Maar naast deze 3 kampioenen werden er nog meer medailles verzameld. Tristan Gevaert werd bij de junioren knap tweede in een zeer onregelmatig gelopen 5000m. Hij liet zich niet zot maken door de vele tempoversnellingen en liep in een goed ingedeelde wedstrijd in 14'56"31 naar zilver. Jolijn Verhaeghe wist zelfs 2 keer een zilveren medaille te bemachtigen. In het verspringen begon het nochtans moeilijk met 2 ongeldige pogingen. De extra druk bij de derde poging zorgde voor een knappe sprong van 5m88, een sprong die haar meteen zilver opleverde. Ook in het hinkstapspringen even later sprong Jolijn naar een zilveren stek met 11m93.

Maité Beernaert haalde ook 2 medailles binnen, zij het dan 2 keer brons en dat in de werpnummers. In het kogelstoten zette ze haar derde plaats op de ranglijst ook om in een derde plaas in de wedstrijd al kon haar 12m57 wel beter. Ze verraste ook vriend en vijand door ook in te schrijven voor het discuswerpen, een proef die al enkele jaren niet meer op haar planning voorkomt aangezien discus geen deel uitmaakt van de zevenkamp. Ze verraste iedereen nog meer door met 42m55 op te rukken naar een derde plaats. 

Libelia Vincke sloot even na 17u de atletiekdag af met ook een bronzen medaille maar dan op de 200m bij de junioren. Ei zo na was er zelfs zilver voor haar weggelegd want met een sterke laatste rechte lijn naderde ze tot op 2 honderdsten van een seconde op de 2de in de wedstrijd. Eerder op de dag won Libelia haar reeks van de 100m met overtuiging in 12"24. In de finale kon ze er nog 1 honderdste afdoen maar met die 12"23 kwam ze net te kort voor een podium en werd er 4de.

Ook Nore Vandekerckhove werd 4de in haar wedstrijd en mistte zo ook een podiumplaats op de 800m bij de beloften. Bij het ingaan van de laatste ronde kon Nore met nog 3 andere atleten voor wat afscheiding zorgen maar toen er nog eens versneld werd, moest Nore een tweetal meter toegeven. Twee meter die ze niet meer kon overbruggen zodat ze in 2'18"28 enigszins ontgoocheld de piste moest verlaten. 

Elise Depreiter Malysse kwam net zoals Jolijn Verhaeghe aan het werk in het ver- en hinkstapspringen. Ook zij legde tweemaal beslag op dezelfde plaats in de einduitslag. Jammer genoeg werd dit tweemaal een vierde plaats. In het verspringen sprong Elise 5m40, bij het hinkstapspringen kwam ze heel dicht bij het podium want ze moest er met 11m39 met 1 luttele centimeter de duimen leggen tegen de atlete die brons haalde. 

De werpers die verder van de partij waren hadden blijkbaar een abonnement op de 7de plaats. Junior Lukas Deroo bleef wat onder zijn beste niveau met de speer maar kon uiteindelijk niet ontevreden zijn met zijn 44m71 en zijn 7de plaats. Ook Stan Van Wassenhove werd 7de in zijn wedstrijd: het discuswerpen bij de junioren. Ook Stan bleef met 37m87 wat onder zijn beste niveau. Maar hij kon er toch een finaleplaats mee versieren alhoewel hij maar als 10de was ingeschreven. Belofte Jolien Desnyder werd ook 7de maar dan in het kogelstoten. Nog maar pas hersteld van een spierblessure wist ze de kogel toch 10m24 ver te stoten en zo een finaleplaats te halen. Jolien nam er ook het speerwerpen bij. Met 31m98 stond ze ook daar tot haar laatste poging op plaats 7 tot er in extremis toch nog 1 concurrente iets verder gooide waardoor Jolien uiteindelijk op plaats 8 eindigde.